Droogte, wanbeheer en protesten: de watercrisis in Iran bereikt nieuwe hoogten

De watercrisis in Iran heeft een kritiek niveau bereikt, vooral in de grote steden en Teheran. De situatie bedreigt de levens van miljoenen burgers en de stabiliteit van het regime.

De combinatie van langdurige droogte, klimaatverandering en slecht overheidsbeleid heeft geleid tot een dramatische afname van de beschikbaarheid van water. Dit heeft ernstige gevolgen voor de infrastructuur en het dagelijks leven.

In Teheran is de regenval dit jaar met ongeveer 46% afgenomen ten opzichte van het gemiddelde, en de waterstroom naar dammen in het hele land is met 43% afgenomen ten opzichte van vorig jaar. Grote rivieren, waaronder de Zayandeh Rud in Isfahan, drogen op.

Deskundigen verwijten de overheid dat zij dammen bouwt zonder goede planning, dat zij water gebruikt voor irrigatiegewassen in woestijnen en dat zij oude en lekkende infrastructuur verwaarloost. Tegelijkertijd geeft zij voorrang aan investeringen in militaire en nucleaire projecten boven civiele ontwikkeling.

Waterbedrijven in de hoofdstad zijn na drie waarschuwingen begonnen met het doorvoeren van wateronderbrekingen van maximaal 12 uur voor 'grote consumenten', maar in armere voorsteden meldt men dat de onderbrekingen opliepen tot wel 48 aaneengesloten uren.

Om water te besparen hebben de autoriteiten de waterdruk met ongeveer 50% verlaagd, wat gevolgen heeft voor de watervoorziening van hoogbouw. President Masoud Pezeshkian gaf publiekelijk toe: ‘We hebben geen water.—niet onder onze voeten en niet achter de dammen’, en riep het publiek en de deskundigen dringend op om suggesties voor oplossingen te doen.

Ondanks uitspraken van de overheid dat er sprake is van een ‘nuldag' — een volledige waterafsluiting wordt niet verwacht. Berichten van de afgelopen dagen wijzen op de inzet van watertankwagens in het centrum van Teheran en andere steden. Deze stap, bedoeld om de door de bezuinigingen getroffen gebieden van water te voorzien, suggereert dat er al noodmaatregelen zijn genomen.

Ondertussen heeft overmatige grondwateronttrekking geleid tot bodemdaling in steden als Teheran en Isfahan, met scheuren in huizen, schade aan wegen en ernstige schade aan de infrastructuur tot gevolg. Deskundigen schatten dat 85% van de hernieuwbare waterbronnen van Iran al volledig is benut.

De crisis leidt tot protesten in het hele land. Inwoners van Sabzevar en de buitenwijken van Teheran hebben voor overheidsgebouwen geprotesteerd tegen de water- en elektriciteitsstoringen en hun woede rechtstreeks gericht op de regering. Naast de moeilijke economische situatie vormt de opstand tegen het watertekort een ernstige bedreiging voor de politieke stabiliteit van Iran.(INN/VFI Nieuws)

‘De armen en behoeftigen zoeken naar water, maar het is er niet; hun tongen zijn uitgedroogd van dorst. Maar Ik, de HEER, zal hun antwoorden.’  – Jesaja 41:17