Iran doet voorzichtig wat maatschappelijke consessies, terwijl het politieke repressie tegen ambtenaren verdiept

Vanuit de straten van Teheran — waar ongesluierde vrouwen een zichtbaarder gezicht zijn geworden — naast gepoetste video's die een meer gastvrij beeld van Iran uitdragen, lijkt het regime enkele sociale beperkingen te versoepelen. Maar mensenrechtenactivisten en analisten zeggen dat deze gebaren een hardere realiteit verhullen: een steeds heftiger wordende campagne van arrestaties, intimidatie en executies gericht tegen politieke activisten, journalisten, minderheden en andere critici. De aanpak wordt omschreven als ’gekalibreerde concessies’, het verlichten van de publieke druk terwijl de staat zijn greep aanscherpt.
Economische nood, energietekorten en de gevolgen van het regionale conflict hebben de publieke frustratie vergroot en de autoriteiten zijn vastbesloten een nieuwe golf van landelijke protesten te voorkomen. Rapporten wijzen op een toename van het aantal executies in 2025, naast uitgebreide juridische mogelijkheden om afwijkende meningen te vervolgen, terwijl functionarissen buitenlandse invloedrijke personen het hof maken en culturele evenementen in eigen land promoten. Waarnemers waarschuwen dat de tweesporen-strategie bedoeld is om tijd te rekken zonder de kern van de zaak aan te pakken.

Deze trend laat Iran’s samenleving navigeren door een gecontroleerde opening die stopt bij de rode lijn van het systeem. Terwijl diplomaten nucleaire en regionale dossiers afwegen, beschrijven activisten in het land de toenemende angst—gepaard met stille weerstand—terwijl burgers de grenzen van de beloofde verandering op de proef stellen. (TOI/VFI Nieuws)

‘De Geest van de Soevereine Heer rust op mij, omdat de Heer mij heeft gezalfd om aan de armen het goede nieuws te verkondigen.… om de vrijheid van de gevangenen te verkondigen en de bevrijding uit de duisternis voor hen die gebonden zijn.'  – Jesaja 61:1