Rivlin Vergelijkt Verspreiding Antisemitisme met Coronavirus
De Israëlische president Reuven Rivlin sprak op maandagavond 20 april 2020 en sprak over de openingsceremonie van de Holocaust Memorial Day. Het bericht is van tevoren opgenomen zonder uitgenodigde gasten vanwege de instructies van het ministerie van Volksgezondheid met betrekking tot coronavirus. Rivlin zei in zijn toespraak: "Broeders en zusters, overlevenden van de Holocaust, tweede en derde generatie, families, mijn mede-Israëlische burgers, de afgelopen weken lijkt het alsof de wereld stil is gaan staan. De strijd tegen de pandemie van het coronavirus bepaalt nu de agenda van ons leven, van de ene nieuwsuitzending tot de volgende, van de ene reeks instructies tot de volgende. Dus, helaas, we komen vanavond niet samen, zoals we elk jaar doen, op het getto van Warschau in Yad Vashem. Maar we moeten niet toestaan dat de bedreigingen van het heden een schaduw werpen op de herinnering aan het verleden. We moeten onthouden! Wij herinneren! We zullen het blijven onthouden! Voor onszelf en voor toekomstige generaties. De dreigementen van nu vervagen de betekenis van deze heilige dag niet. Precies 75 jaar zijn verstreken sinds de poorten van de hel werden geopend. In het voorjaar van 1945, een paar maanden nadat de ovens van Auschwitz waren gedoofd, scheen de zon over Bergen-Belsen en de andere kampen. Voor zes miljoen van onze broeders en zusters was het te laat. Toen de bevrijders de kampen binnengingen, stonden ze voor de hel op aarde. Lichamen verspreidden zich en de lijken liepen tussen hen in. Zij waren de ‘Muselmanner’, de levende doden, uitgehongerd, uitgedroogd van dorst, uitgeput en ziek. Hun families waren vermoord en verbrand, afgeslacht of vermist. Ze waren alles kwijt, zelfs het vermogen om te huilen.
'Mijn mede-Israëli's, het was de menselijke geest die de Holocaust overwon. Het nazi-beest overwon lichamen, maar geen geesten. Op de tranenpaden, in de valleien van de hel, in een wereld die uiteenvalt en verstoken is van solidariteit, toen de dood elke dag onder hen was, onze broeders en zusters brachten hun leven in gevaar om de zwaksten onder hen te redden. Geen enkele jood die uit de hel werd gered, deed dat zonder de hulp van een andere jood, een ander mens. Vervolgde Joden, die zelf niets bezaten, toonden moed, vindingrijkheid en menselijkheid en redden levens. Ze bewezen dat, zelfs in de diepte, men kan en moet kiezen om mens te zijn, de meest fundamentele Joodse waarde van het leven te behouden, van wederzijdse verantwoordelijkheid. De huidige pandemie, die geen onderscheid maakt tussen volkeren, verscherpt alleen maar onze gedeelde inzet voor menselijke solidariteit, wederzijdse verantwoordelijkheid en een compromisloze strijd tegen antisemitisme en haat die zich ook als een virus verspreidt onder mensen. Broeders en zusters, overlevenden van de Holocaust, helden van onze onafhankelijkheid. Herinneringen leven langer dan degenen die ze vasthouden. We beloven u de fakkel van het geheugen door te geven, met u en namens u ". (VFI News)
"En u zult weten dat Ik hier bij mijn volk Israël ben en dat Ik alleen de Here, uw God, ben. Mijn volk zal nooit meer zo’n ramp als deze te verwerken krijgen.”Joël 2:27